روحانی اعتقادی به جنگ سایبری نداشت
به گزارش برتریها روزنامه جام جم در گفت وگویی آورد: متأسفانه دولت قبل در برخورد با عناصر آژانس تا حد زیادی ساده اندیشی می کرد و بمنظور همکاریهای بهتر و بیشتر با آژانس، دسترسی آنها را سهل می کرد و همین مسأله عامل مهمی برای شناسایی حوزه های امنیتی بود.
در ادامه گفت وگوی ۱۶ آبان ۱۴۰۰روزنامه جام جم با سردار جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل آمده است: این روزها بیشتر از هر وقت دیگری اخبار رییس سازمان پدافند روی بورس است. حمله ۴ آبان به سامانه هوشمند سوخت رسانی و درگیر شدن طیف گسترده ای از مردم در این حمله سایبری، سردار غلامرضا جلالی، رییس سازمان پدافند غیرعامل کشور را به صدر اخبار آورد، درست روزی که وی در نشست خبری به مناسبت هفته پدافند مشغول ارائه آمار از آخرین اقدامات و تمهیدات صورت گرفته در زمینه سایبر بود، ناگهان خبر هک شدن کارت های سوخت در سالروز وقایع بنزینی سال ۹۸ خبرساز شد.
بعد از این اتفاقات سردار جلالی در شبکه یک از پشت پرده این حمله سایبری گفت و تاکید کرد، بر طبق تحلیل های اطلاعاتی حمله سایبری به سامانه های سوخت ازطرف یک کشور خارجی، آمریکایی ها و صهیونیست ها انجام شده و در عین حال این نکته را هم گوشزد کرد که سازمان تحت مدیریتش از نظر اطلاعات فنی درحال بررسی است. ما برای انجام گفت وگوی تفصیلی درباره حملات سایبری به مراکز هسته ای، چگونگی توسعه بستر نفوذ، زیرساخت اپلیکیشن های خارجی، چیستی جنگ هیبریدی در ابعاد نوین و نقش بازدارندگی و دفاعی پدافند دراین زمینه سراغ سردار غلامرضا جلالی، رییس سازمان پدافند غیرعامل کشور رفتیم که مشروح مصاحبه او با جام جم در ادامه آمده است:
بعد از حملات سایبری به مراکز هسته ای چه تمهیدات و برنامه هایی را درباب بحث حفاظت از نیروگاه ها و مراکز هسته ای در دستور کار قرار دادید؟
دشمن صهیونیستی با همکاری آمریکایی ها یک استراتژی تهدید ترکیبی را مقابل زیرساخت های هسته ای ما در نظر گرفته که شامل مجموعه ای از تهدیدات امنیتی، تروریستی و خرابکاری مبتنی بر قابلیت ها و ظرفیت های دشمن نظیر فضای مجازی، فضای جاسوسی، نفوذ و سایر قابلیت های فناورانه که می تواند در این راه استفاده نماید، می شود.
آنها در اولین مرحله تلاش کردند خلأهای موجود در این عرصه را کشف و مقابل ما استفاده کنند. طبعا ما نیز برای مقابله با این تهدیدها به شناسایی اجزا و فرآیندهای مختلف این عملیات پرداخته و گام هایی را بمنظور شناسایی لطمه ها و ضعف های خود برداشتیم تا راه حل ها و پیشنهاداتی را بمنظور مصون سازی و امن سازی سیستم های خود اتخاذ نماییم تا از این موضع باردیگر گرفتار لطمه نشویم.
تهدید نظامی مقابل تاسیسات هسته ای از گذشته تا حالا مطرح بوده از همین رو ما نیز اقدامات پیشگیرانه متقابل خوبی را در این خصوص انجام داده ایم؛ راه اندازی زیرساخت های هسته ای کشور در اعماق زمین همچون این موارد است وایجاد امنیت نسبی همچون فواید آنست.
در حال حاضر بخش عمده ای از مجموعه ها در فضای امن زیرزمینی هستند و با این اقدام تهدیدات نظامی مقابل این تأسیسات به حداقل رسیده است. پس از حمله استاکس نت ـــ که حکم هشدار برای دستگاه های امنیتی و دفاعی داشت ـــ نیز کوشش های زیادی در زمینه سایبری و بمنظور آنالیز این ویروس و اجزای آن صورت گرفته و اقداماتی در امتداد امن سازی سامانه های هسته ای و سامانه های مشابه انجام شد تا حدی که به این مدل تهدید اشراف پیدا کردیم. واقعیت این است که درگیری بین تهدید و دفاع همیشه وجود دارد و ما این مسیر را تا رسیدن به نقطه اوج دنبال می نماییم.
در حوزه مربوط به تهدیدات جاسوسی و نفوذ چطور؟
متاسفانه به سبب برخی اشکالاتی که در ساختار و وضعیت ما وجود داشت، مشکلاتی دراین زمینه داشتیم که دلیل عمده آن نیز مربوط به حضور عناصر خارجی (بازرسان آژانس) در شبکه ها می شد که با فیلمبرداری های ثابت و تلاش هایی که انجام می دادند، امکان نفوذ برایشان فراهم بود. متأسفانه دولت قبل در برخورد با عناصر آژانس تا حد زیادی ساده اندیشی می کرد و بمنظور همکاریهای بهتر و بیشتر با آژانس، دسترسی آنها را سهل می کرد و همین مسأله عامل مهمی برای شناسایی حوزه های امنیتی بود. این اقدام در حالی صورت می گرفت که این میزان همکاری در دستگاه های در رابطه با حوزه هسته ای سایر کشورها دیده نمی گردد و من موضعگیری رییس جدید سازمان انرژی هسته ای و حساسیت ایشان نسبت به تهدیدات هسته ای را که منجر به اعمال ملاحظات در دسترسی اعضای آژانس شده است بسیار سنجیده و دقیق می دانم.
به نقطه ضعف دولت قبل اشاره کردید که موجب توسعه زمینه های نفوذ در این عرصه شد. چرا سازمان پدافند غیرعامل به برنامه ریزی و قانون مصوب دراین خصوص نرسیده است؟
در مجلس دو نوع موضوع بررسی می شود؛ یکی طرحی که توسط نمایندگان پیشنهاد می شود و دیگری لایحه ای که دولت آنرا تقدیم مجلس می کند. در دولت گذشته موفق نشدیم هیچ پیشنهادی حتی بودجه را به مجلس ببریم؛ دولت تدبیر و امید بودجه عملیاتی سازمان را که می توانستیم با اتکا به آن برنامه ها و طرح هایی را در زمینه هایی که احساس خطر می نماییم، اجرا نماییم، صفر کرد و کوشش های ما در کمیسیون امنیت ملی و سایر کمیسیون ها درباب اختصاص ردیف اعتباری برای این نوع اقدامات بی نتیجه ماند و حتی سفارش رهبر معظم انقلاب درباب پیش بینی لایحه قانونی هم به سرانجام نرسید و طرح مجلس گذشته دراین زمینه آن قدر در صف ماند تا به مجلس جدید رسید و تا پای دستور آمد و باوجود اینکه با توافق همه کمیسیون های مربوطه تنظیم شده بود از دستور کار خارج شد؛ بدین سبب رویه کار ما این است نسبت به اتفاقاتی که می افتد در قالب قانون پاسخگو هستیم و امیدوار هستم مجلس هم دراین خصوص پاسخگو باشد که چرا باوجود تاکیدات رهبر معظم انقلاب این مساله از دستور کار خارج شده و بلاتکلیف ماند.
بااین وجود پیش نویس طرح ما در مجلس و کمیسیون امنیت ملی است و قسمتی از مسیر را طی کرده ایم و در صدد پیگیری هماهنگی های لازم هستیم.
موضوع دوم پیگیری مسائل و موضوعات بوسیله اساسنامه سازمان است که مصوبه رهبر معظم انقلاب است و طبق رایزنی های صورت گرفته با شورای نگهبان نیازمند تصویب مجلس نبوده و بخش عمده ای از اختیاراتش مشمول اصل ۱۱۰ قانون اساسی می شود بدین جهت ما اساسنامه را به دستگاه های اجرائی ابلاغ کرده و مشغول پیگیری آن هستیم طبعا قانون می توانست دراین زمینه به ما کمک نماید چونکه در قانون جدید ترک فعل جرم انگاری شده و می توان پیگیری های لازم در این حوزه را با مقررات سازمان پدافند غیرعامل در دستور کار قرار داد.
دولت گذشته عمدتاً راجع به تهدید، تحلیل سیاسی داشت بجای اینکه موضوع را بپذیرد و باور نداشت که رویکرد های سازمان پدافند غیرعامل بعنوان یک نهاد حاکمیتی مستقل از دولت می تواند کمک کننده باشد پس اقدام جدی درباب همکاری مشترک انجام نمی داد که این مساله بیشتر در زمینه هسته ای صدق می کرد البته مسؤولان اجرائی حوزه های دیگر دولت همکاری خوبی با سازمان داشتند.
کمترین همکاری مربوط به کدام وزارتخانه بود؟
وارد این سوال نشویم بهتر است برای اینکه وزارتخانه ها درحال تغییر هستند.
به عنوان مثال حمله به تاسیسات هسته ای یک موضوع جدی است که در فضای ترکیبی اتفاق می افتد و فضای سایبری و ارتباطات ماهواره ای را درگیر می کند؛ بدین سبب ما باید برای این معضل راه حل بیندیشیم و حل وفصل آن با تحلیل سیاسی امکان پذیر نیست.
سازمان پدافند غیرعامل دراین خصوص طرح دفاع سایبری کشور را به شورای عالی فضای مجازی برد در صورتیکه بنا بر ادعای رییس دولت گذشته در فضای سایبری اصلا جنگ نداریم و این ادبیات متعلق به فضای فیزیکی است.
طبیعتا هیچ مساله ای با انکار حل نمی گردد آن هم در شرایطی که کل دنیا واقعیت جنگ سایبری را پذیرفته اند. قابل ذکر است که متاسفانه این نادیده گرفتن، تبعات منفی را برای کشور به دنبال داشت.
جلسه ای که بتازگی با آقای رییس جمهور داشتید نتیجه ای برای تسهیل شرایط داشت؟
در شورای عالی فضای مجازی در خدمت ایشان بودم و صحبت هایی داشتیم که رویکرد ایشان مثبت بود ولی واقعیت امر این است که مراحل قانونی مسیر مشخصی دارد و به نتیجه رسیدن این موارد زمان بر است.
به موضوع جنگ سایبری اشاره کردید که از نوین ترین جنگ های معاصر است. درباب تدابیر و راهبردهای سازمان پدافند غیرعامل بمنظور کاهش لطمه های این حوزه بفرمایید.
۱۰سال پیش یعنی سال ۱۳۹۰ با حکم مرحوم فیروزآبادی، رییس ستادکل قبلی قرارگاه پدافند سایبری کشور را ساماندهی و راهبردها و برنامه هایی را در این عرصه پیش بینی و آنها را بروزرسانی کردیم البته تحولات فضای سایبری بسیار سریع و نیازمند برنامه است.
در عرصه ملی نیز برنامه دفاع سایبری را برای اولین بار برای دستگاه های مختلف تهیه کرده و در قالب آن رویکردها، چارچوب ها و فرآیندهای در رابطه با این نوع دفاع را به تصویب کمیته عالی پدافند غیرعامل رساندیم تا به همه دستگاه های کشور ابلاغ شود.
جنگ سایبری توسعه زیادی در دنیا پیدا کرده و در دانشگاه های عالی دفاعی کشورهای مختلف تدریس می شود؛ دانشگاه های آمریکا ازجمله این مراکز هستند که مقوله جنگ در شبکه های اجتماعی با متون جدی و قابل استناد در آنجا ارائه می شود.
در ادبیات راهبردی بین اروپا و آمریکا نیز موضوع اعمال فشار به دولت ها بوسیله تسلط حاکمیت بر شبکه های اجتماعی یک موضوع جدی است. مکرون چندبار به تسلط اینترنت کالیفرنیایی اعتراض کرده و خواهان سازماندهی اینترنت اروپایی شده تا مطابق سازوکار و چارچوب آنها باشد. این امر نشانگر این است که به ابعاد این جنگ واقف هستند و راهکارهای مقابله با آنرا در دستورکار دارند. امروزه در صحنه جنگ سایبری با شش مدل جدی آن مواجهیم که برای هریک نیازمند راهکار پدافندی خاص آن هستیم؛ جنگ سایبری زیرساختی، جنگ سایبری نظامی، جنگ شبکه های اجتماعی، جنگ سایبری در زمینه مالی - پولی - ارزی، جنگ سایبری در زمینه شهر هوشمند و جنگ سایبری هیبریدی انواع جنگ های سایبری را می سازند.
بخش کوچکی از ابزارهای جنگ سایبری در زمینه نظامی در جنگ قره باغ قابل مشاهده بود که پهپادهای خارجی در اختیار دولت آذربایجان قرار داشت و جنگ رزمی در فضای سایبر طراحی، هدایت، کنترل و اداره می شد و بدین سان پهپاد اول عهده دار شناسایی، دیگری مسؤول صدور فرمان و پهپاد سوم هم شلیک را عهده دار بود.
امروزه شاهد وجود هواپیماهای بدون سرنشین ازراه دور هستیم و جنگ نظامی سایبری بسیار ملموس است و اگر خدای ناکرده درگیر جنگ نظامی با کشورهای هم تراز یا بالاتر از خودمان باشیم حتما بخش عمده ای از آن سایبری خواهد بود پس باید بطور جدی در این حوزه کار نماییم. جنگ سایبری که در شبکه های اجتماعی هست نیز ازجمله مدلهای رایج در این حوزه است و شبکه های اجتماعی بعنوان بستر سازماندهی، جهت دهی افکار عمومی و هدایت آنها به سمت اغتشاشات، آشوب ها و درگیری ها ایفای نقش می کنند و پلت فرم ها نقش اساسی را در این نوع جنگ ها عهده دار هستند.
طبیعتا گام اولی که ما باید برای مقابله با این جنگ ها برداریم این است که ضمن شناسایی تهدیدها به بررسی اجزا و استراتژی درون سیستم بپردازیم تا بتوانیم با اشراف بر این موارد نقطه آغاز، اختتام و تلفیق مدلهای شش گانه جنگ سایبری را کشف و راهکارهای مقابله با آنها را طراحی نماییم. بطورمثال در جنگ شبکه اجتماعی باید بستر و نقش مردم در این شبکه و مدل اثرگذاری آنها بر افکارعمومی را مورد مطالعه قرار دهیم تا متوجه راهبری و هدایت آنها در این حوزه شویم. البته این شناخت بسیار سنگین است و ما توانسته ایم تا حد زیادی نسبت به آن آشنا شویم.
به نظر می رسد مادامی که زیرساخت اپلیکیشن ها خارجی باشد وقوع این اتفاقات طبیعی است و متاسفانه در همین مساله آبان ۹۸ که به آن اشاره کردید اپلیکیشن ها نیز یک سری فراخوان ها را منتشر می کردند.
نقش زیرساخت در فضای حکمرانی سایبر بسیار مهمست و با وجود بحث و جدل های فراوان که در فضای مجازی صورت گرفت شاهد این بودیم که تلگرام طلایی یک شبه تعطیل و همه داده های مردم که در سیستم به ثبت رسیده بود دود شد و از بین رفت برای اینکه تسلط صاحب پلت فرم بر موضوع محتوا سبب شده بود تا حکمرانی در اختیارش باشد.
اعمال حکمرانی آمریکایی ها در اپ استور (App Store) و فروشگاه های نرم افزاری خودشان موجب محدودیت و محرومیت اپلیکیشن های ایرانی شده. مساله قابل توجه این است که این اعمال حاکمیت همیشه جدی تر و سختگیرانه تر می شود.
راهبرد عملیاتی دراین زمینه را می توان به ساماندهی برنامه های اساسی و زیربنایی در این حوزه معطوف کرد بطوریکه نظام حکمرانی سایبری کشور، شبکه ملی اطلاعات و مسؤولان درباب مساله اهمیت زیرساخت های در رابطه با شبکه اجتماعی و فضای مجازی به یک باور مشترک رسیدند برای اینکه اگر گروهی اصل موضوع را جدی تلقی نکرده و گرفتار بازی های سیاسی، فرافکنی و کار ژورنالیستی شوند از کار زیربنایی و اساسی عقب مانده و درنهایت زمینه های لطمه رسانی به کشور فراهم می شود.
بنظر می رسد در دولت فعلی فهم خوبی نسبت به امهات مسائل وجود دارد البته هنوز تدبیر ریز و دقیقی در این خصوص اتخاذ نشده ولی امیدواریم به سمت درک واحدی در این حوزه برسیم.
همه ما می دانیم کشور در این عرصه نیازمند جمع بندی و تصویب قانون است تا بتوان فضای مجازی با این وسعت و اثرگذاری را هدایت کرد. این آنارشیست بودن بهترین محمل برای خارجی هاست تا آزادانه در این خصوص فعالیت کنند. ما مشکلی با حضور و فعالیت رسمی توییتر، فیس بوک و اینستاگرام نداریم اما این حضور نیازمند توافق و قانون است. در دولت پیش از وزیر خواستیم برنامه ای برای تعامل با طرف های خارجی تدوین و با آنها به توافق برسد. این بی نمایندگی و بی مسؤولیتی به نفع سامانه های خارجی است؛ چونکه یک جمعیت بی متولی و بی قانون ۸۰میلیونی را در اختیار دارد و هر طور که مایل است با آنها رفتار می کند.
اخیرا یک سری اخبار درباب هک اطلاعات پلیس راهور، راه آهن، دوربین های زندان اوین (سرقت فایل های آرشیوی) منتشر گردید یا اینکه برخی اپراتورها اطلاعات مشترکان را به فروش گذاشته بودند. این مراکز با سازمان پدافند همکاری خاصی نداشتند؟ این فیلم ها چگونه منتشر شد؟
وقتی حادثه اتفاق می افتد سه لایه درباب آن مسؤولیت دارند؛ نخست اپراتور اولیه که مسؤول برقراری امنیت هستند و دستورالعمل هایی را در خصوص به روز کردن سیستم و کنترل دسترسی ها باید رعایت نمایند. بدین سبب هر سازمانی مسؤول حفاظت از خودش است. مسؤولیت بعدی متوجه برقرارکنندگان امنیت عمومی است که بخش آشکار آن توسط پلیس و بخش پنهان از طرف دستگاه های امنیتی رصد و کنترل می شود.
بخش امنیتی زیرساخت طبق اساسنامه سازمان پدافند غیرعامل به ما محول شده است. منتها مرکز ملی فضای مجازی تقسیم بندی را بین ما و سایر بخش ها انجام داده. بدین سبب در قالب مقوله برقراری امنیت یک تقسیم بندی کلانی صورت گرفته است.
مادامی که زیرساخت های داخلی کشور فاقد امنیت باشد مجموعه کارهای آنها با ضریبی از ناامنی مواجه خواهد شد. همه افراد مایل هستند در جایی سرمایه گذاری کنند که از امنیت آن مطمئن باشند مثل گاوصندوق موجود در منازل. بدین سبب مسؤولیت اولیه حفظ ایمنی به عهده خودتان است و باید در این خصوص پیش بینی ها و تدابیر لازم را اتخاذ کنید.
بنابراین زمانی که درباره شبکه ملی اطلاعات صحبت می شود باید مدل حکمرانی بر دارایی های عمومی در مجموعه ای با عنوان قلمرو ملی سایبری تعریف و دنبال شود؛ یعنی اگر نمایندگان حاکمیت مصمم به حفاظت هستند باید در وهله اول بدانند مقرر است از چه چیزی محافظت کنند. ما در این خصوص با دوستان دولت قبل گرفتار برخی سوءتفاهم بودیم به تعبیری که فهم ما از این مساله با درک دوستان تفاوت داشت. ما در زمینه های مربوط به خودمان علاوه بر پیگیری و رصد، درباب کوتاهی های صورت گرفته هشدار داده و مسؤولان خاطی را به دستگاه قضایی ارجاع می دهیم.
با توجه به اینکه شما در همه دستگاهها و وزارتخانه ها نماینده دارید چرا معضلات موجود زیاد و نظارت اندک است؟
حوزه فعالیت ما نظامی است و در این عرصه استقلال داریم و برای اقدامات مان از فرد یا نهادی غیر از فرمانده کل قوا اجازه نمی گیریم و در قبال مسؤولیت هایمان هم پاسخگو هستیم اما حوزه پدافند غیرعامل نظامی نبوده و کشوری است و طبیعتا همکاریهای دولت را می طلبد. در خیلی از کشورهای دنیا نیز وضعیت به همین منوال است و پدافند غیرعامل اساسا جزئی از دولت هاست اما در کشور ما به سبب اینکه سیستم فرماندهی نظامی از دولت جداست فعالیت ما نیز بین دولت و بخش دفاع تعریف شده است؛ درواقع رویکرد های اساسی در سیاست های دفاعی را از بخش دفاع می گیریم و پیاده سازی و اعمال آنها را در بخش کشوری انجام می دهیم پس همکاری دولت ها با سازمان پدافند غیرعامل به شدت می تواند موثر باشد.
سردار اگر موافق باشید در آخر به سیاست های سازمان پدافند غیرعامل در عرصه پدافند زیستی بپردازیم. درباب پیشرفت ها و تهدیدهای این حوزه بفرمایید.
بحث پدافند زیستی بسیار مفصل و نیازمند فرصت است اما بطور خلاصه باید بگویم از سال ۱۳۸۶ که سیاست های کلی نظام در موضوع پدافند غیرعامل در دستورکار مجمع قرار گرفت یکی از بندهای سیاست ها این بود که این سازمان مسؤول تدوین طرح های جامع دفاعی در زمینه تهدیدات زیستی، شیمیایی و هسته ای باشد. ما سال ۹۶ مانوری در زمینه پدافند زیستی در فرودگاه امام خمینی(ره) انجام دادیم که حتی اسم آن هم مقابله با کروناویروس ها بود. فیلم، عکس و گزارش های در رابطه با آن موجود است. تصاویر آشنایی که پیش از کرونا هیچ فردی آنها را باور نمی کرد. هشدار رسمی به دو سال پیش از وقوع انتشار ویروس برمی گردد.
همه این اقدامات به سبب مطالعات و جمع بندی های ما بود اما متاسفانه دولت هشدارهای ما را نادیده گرفت درصورتی که می توانستیم اقدامات خیلی خوبی را سازماندهی نماییم اما این کار را نکردند بعد هم که پیشنهاد قرنطینه را نپذیرفتند تا مانع توسعه بیماری شویم. دکتر روحانی نگاه خاصی به سازمان پدافند داشت و رفتارش در قبال ما تدافعی بود تا حدی که ما را از ستاد کرونا حذف نمود اما ما کماکان وظایف مان را در این عرصه انجام دادیم. ما زمانی ۱۴ دستور عملیات پیشگیرانه صادر و اعلام کردیم که ویروس درحال شیوع است و با این راه حل ها می توان از گسترده شدن آن جلوگیری کرد اما دولت جدی نگرفت. همین مطالب را طی نامه ای به سردار باقری اطلاع دادم و ایشان مراتب را به نیروهای مسلح ابلاغ نمود و آنها اقدامات لازم جهت آمادگی را انجام دادند اما در بخش کشوری به سبب فقدان نظریه دفاعی هیچ اتفاق سازنده ای نیفتاد.
پیش بینی سازمان پدافند غیرعامل برای ماجرای کرونا چیست؟
سرانجام کرونا بستگی به سبک برخورد خودمان دارد. در حال حاضر شاهد صحنه حسرت برانگیز حضور تماشاگران در استادیوم های فوتبال اروپا هستیم. پشت صحنه خلق این رویداد فعالیت شبانه روزی سیستم های پدافندی است که در وهله اول همه دو دوز واکسن شان را دریافت کرده اند و پیش از شرکت در استادیوم دو نوبت تست کرونا داده اند.
درحالی که در کشور ما برخی افراد بعد از دریافت یک دوز واکسن، پیروی از پروتکل ها را فراموش می کنند و رعایت از شیوه نامه ها تا ۴۰درصد کاهش پیدا می کند. البته طبق یافته های جدید، واکسن نیز کامل کمک کننده نخواهد بود برای اینکه باید پس از گذشت پنج تا شش ماه باردیگر تجدید شود وگرنه زنجیره قطع نخواهد شد.
علاوه براین اگر مقرر است اقتصادمان را از شر کرونا رها نماییم باید یک پدافند زیستی خاصی را در عرصه اقتصاد کلید بزنیم تا مشاغل مختلف در کنارشان یک افسر ایمنی داشته باشند که همگان را ملزم به رعایت ضوابط کرونا کند. پشت صحنه راحتی مردم انجام کارهای این چنینی است وگرنه همانطور که انتظار داریم با وجود انجام واکسیناسیون وارد پیک ششم می شویم.
آیا سازمان پدافند غیرعامل با طرح موسوم به صیانت موافق است؟
به نظر من ضرورت تدوین قانون برای فضای مجازی در کشور اصل مهم و اساسی است و از این منظر این اقدام را قابل تقدیر می دانم. همین طور معتقدم مجلس شورای اسلامی باید قانون را نوشته و تعیین ضوابط در این عرصه را به نهادهای ذی صلاح بسپارد، به نحوی که در کشور یک قانون پایه تدوین و مراکزی بعنوان تعیین مقررات فعال شوند. بطورمثال حوزه فرهنگی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عرصه فنی به وزارت ارتباطات و بخش امنیتی به نهادهای امنیتی واگذار شود. مساله مهم فعلی این است که ما در زمینه سایبری و فضای مجازی با خلأ قانونی مواجه هستیم.
پیشنهاد سازمان پدافند به مجلس درباب طرح صیانت چیست؟
طبق اساسنامه سازمان پدافند غیرعامل ما متولی جنگ و دفاع سایبری هستیم و در این طرح باید موضوع دفاعی کشور در فضای سایبر تعیین تکلیف شود. همانطور که اشاره کردم بخش عمده این جنگ و دفاع در رابطه با زیرساخت های کشور است و اغلب اتفاقات در این عرصه رخ می دهد؛ پس لازم است که موضوع مرزبانی، نحوه کنترل و دفاع از مرزها، پاسخ به تهدیدها، آماده سازی و دفاع سایبری کشور در این قانون تعیین تکلیف و تعامل آن با سایر مولفه ها مشخص شود.
زمانی ما درباب جنگ با دشمن بیرونی صحبت می نماییم و گاهی نیز جنگ در محیط داخلی مد نظر است که موضوع آن از جنس امنیت است. در جنگ خارجی کسی به موضوع Privacy (حریم خصوصی) کار ندارد؛ برای اینکه دشمن آن ور خط و ما در داخل مرزها هستیم ولی در مقوله برقراری امنیت در حریم داخلی یکی از مسائل اساسی حریم خصوصی است که باید حدود و ثغور آن توسط قانون تعیین شود تا ببینیم حریم عمومی و خصوصی چگونه تلقی می شود.
منبع: bartariha.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد روحانی اعتقادی به جنگ سایبری نداشت