خاطراتی از فرمانده شهید شهرضایی در كتاب پرواز با بال شكسته
به گزارش برتریها ایرنا- کتاب ˮپرواز با بال شکستهˮ خاطراتی از رشادت ها، ایثار و تواضع شهیدی از اهالی شهرضای استان اصفهان بنام آقاجمال طباطبایی را بازگو می کند.
نویسنده کتاب رمضان علی کاوسی از جانبازان قطع نخاع شهرضایی است و این مجموعه را پیش کش به آنهایی کرده که وقتی آب شدند، قمقمه ها خاک شدند، قمقمه ها را خاک کردند تا کمتر به یاد آب بیفتند و پیش کش به روح بلند سردار جانبازی که زمین و آنچه در آن بود، برایش کوچک و حقیر بود. با بالی شکسته، پرید و مشتاقانه به سمت ملکوت پرواز کرد.
درباره شهید سیدجمال طباطبایی در ابتدای نوشتار نوشته اند که چون از ذریه سادات بود بچه های جنگ او را آقا جمال صدا می زدند. وی در سال ۱۳۶۱ در "خط پدافندی زید" هدف ترکش بعثی ها قرار گرفت و مدال رفیع جانبازی گردن آویز سروگونش شد.
حرکت دست و پای راست وی محدود شد اما بعد از بهبودی نسبی بار دیگر راهی جبهه شد. همین محدودیت حرکت دست و پا شاید در عنوان نام کتاب لحاظ شده و این شرایط جسمی شهید و مجاهدت های وی با این وضعیت، به پرواز بال شکسته تشبیه شده است.
با بال شکسته پرکشیدن هنر است/ این را همه پرندگان می دانند
براستی آیندگان باید بدانند تنها راه باقی مانده برای ما دفاع بود. بدانند ما به سمت جنگ نرفتیم؛ جنگ بسویمان آمد. دشمن به خاک کشور ما تجاوز کرده بود...
مصداق رزمنده واقعی
سید جمال دوم آذرماه ۱۳۳۹ در شهرضا متولد می شود و زمستان سال ۱۳۵۹ به جبهه می رود. سردار کریم نصر که خود جانباز قطع نخاعی است درباره این شهید سرافراز شهرضایی و نیروی کلیدی تیپ قمر بنی هاشم می گوید: در طول فرماندهی ام کسی را ندیدم که با هفتاد درصد جانبازی و کم توان بودن یک طرف بدن، هم پای دیگر رزمندگان در عملیات ها شرکت نماید. او حتی در رزم های شبانه پابه پای بچه ها به پیش می آمد.
حجت الاسلام سید نعمت الله صالح، رزمنده روز گذشته و امام جمعه امروز شهرضا در ادامه کتاب از حضور آقاجمال در کردستان می گوید. اینکه اگر بخواهم آقا جمال را در یک جمله معرفی کنم باید بگویم او "مصداق یک رزمنده واقعی و مجاهد فی سبیل الله" بود.
هم او که یکی از دغدغه هایش بهره وری هر چه بیشتر از زمان، مکان و توان نیرو بود و همیشه می اظهار داشت: چشم سی وشش میلیون ایرانی به ما دوخته شده، تا بتوانیم از اسلام و انقلاب جانانه دفاع نماییم.
سید جمال عارف است، عاشق بسیجی هاست و حتی از روی برانکارد هدایت نیروها را بر عهده دارد. وی در جایی دیگر سپر بلای راننده لودر در شب مهتابی و دید دشمن بعثی است اما خاطره سقوط هماپیمای عراقی توسط او با یک دست در عملیات خیبر هم شنیدنی است.
صفحه ۶۲ و ۶۳ کتاب از حضور محسن رضایی فرمانده وقت سپاه، روزگار سخت بچه های روطه و ماجرای تلخ عملیات والفجر مقدماتی و داستان اسارت بچه های شهرضا خاطره ای نقل شده و در ادامه از علت اصرار آقاجمال برای آمدنش به خط مقدم گفته اند. او می دانست وقتی بسیجی ها فرمانده ای را در خط مقدم ببینند توان و روحیه دوچندان پیدا می کنند و امیدوارانه در مقابل دشمن می ایستند.
"سیدعلی طباطبایی" پدر آقا جمال است و از مجروح شدن فرزندش و بی هوشی چهارروزه اش در بیمارستان و به هوش آمدنش با سلام بر آقا امام زمان(عَجَّلَ اللهُ تعالی فَرَجَهُ الشریف) گفته است. رفتنش به مشهدالرضا، پنجره فولاد و راهی شدن دیگرباره اش به جبهه های جنگ با عصا در میانه کتاب جای دارند.
بعد از بیان خاطره شیمیایی شدن سید جمال، نوشته اند که در عملیات کربلای پنج وقتی محمدعلی شاه مرادی در شلمچه شهید می شود، بیشتر بار مسئولیت هدایت گردان ها روی دوش آقاجمال می افتد. وقتی حاج حسین خرازی هم شهید شد، آقای زاهدی فرمانده لشکر قمر، به لشکر ۱۴ امام حسین رفت و مسئولیت آقا جمال باز هم بیشتر شد.
گویا پس از شهادت شهید شاه مرادی، آقا جمال دیگر آن سید سابق نبوده و همواره غمگین بوده است.
پیش به سمت شهادت
پاییز سرد سال ۱۳۶۵ بچه های گردان امام حسین را یک ماهی به پادگان غدیر اصفهان می برند. روزانه ۲ بار شنا در استخر انقلاب آن هم در آن سرمای هوا بچه ها را سرد مزاج کرده بود و نیازشان به غذای گرم بیشتر می کرد. سیدجمال به جهت اینکه بچه ها ضعیف نشوند وقتی به شهرضا می آمد انجیر، خرما و کشمش و از این دست خوراکی ها تهیه می کرد و به پادگان می آورد.
بیشتر خاطرات منتهی به انتهای کتاب به نحوه شهادت و رشادت های روزهای پایانی حضور آقا جمال در جبهه ها اختصاص دارد. اهل نماز شب و زیارت عاشوراست و در قنوتش «اَللّهُمَّ ارْزُقْنی تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ» را می خواند.
بیست و سوم فروردین سال ۱۳۶۶ در منطقه پدافندی کربلای پنج، خبر خراب شدن بولدوزر در پشت خط به او می رسد. به کمک راننده رفت تا آنرا راه بیندازد. با این که منطقه کاملا آرام بود اما به ناگاه گلوله ای از سمت بعثی ها زوزه کشان به زمین نشست و ترکشی مستقیم به گلوی آقا جمال برخورد کرد تا او هم به وصال جمال بی همتای معبودش در آسمان ها مشرف شود و کمی بعد در کنار قبر مطهر سردار خیبر، سردار شهید محمدابراهیم همت آرام بگیرد.
تاکید بر وحدت و پرهیز از تفرقه، پیروی از امام و رهبری و همینطور پشتیبانی از ولایت فقیه همچون خواسته های این شهید عزیز در وصیت نامه اوست.
به یاد سید جمال عنوان سروده ای در انتها کتاب از عباس سالاری است.
آنان که عشق را به تماشا نشسته اند/ شایسته نام نیک زخود جا گذاشتند/ آیینه دلاوری و عزت و شرف/ در پیش روی مردم دنیا گذاشته اند/ همچون کبوتران سبک بال بارها/ بر فرق غاصبان زمان پاگذاشتند/ هیهات من الذله مولا شنیده اند/ داغی به لوح سینه اعدا گذاشتند/ بال شکسته مانع پروازشان نشد/ هر جا نشان به صخره و صحرا گذاشتند/ با آن همه رشادت و ایثار چون جمال/ صورت به خاک قادر یکتا گذاشتند/ لبیک گو به جانب معبود رهسپار/ منت گمان مدار که بر ما گذاشتند/ سالار قامتان زمان بانثار خود/ نامی به جا ز همت والا گذاشتند
ترکش، والفجر هشت، مقر انرژی اتمی، عملیات بدر و خیبر، جزیره روطه، جانباز و شهید از کلیدواژگان پرتکرار در جای جای کتاب هستند.
کتاب "پرواز با بال شکسته" با ویراستاری حسینعلی محمدی و الهه شعبانی، صفحه آرایی حامده شاه مرادی و طراحی جلد راضیه قانع، در ۲۳۸ صفحه از جانب انتشارات ستارگان درخشان انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد خاطراتی از فرمانده شهید شهرضایی در كتاب پرواز با بال شكسته