شما هم در ستایش امید و زندگی دعا كنید
به گزارش برتریها ایرنا- «دعایی برای بمانی» نوشته اسماعیل همتی، كتابی است در ستایش امید و زندگی كه در سال ۱۳۹۰ توسط انتشارات سمنگان در ۸۰ صفحه به چاپ رسید.
به دنیا می آییم و چند صباحی مهلت زندگی داریم؛ در همین زمان نه چندان طولانی، مسیر زندگی هیچگاه روی یک خط راست و با یک شیب یکسان حرکت نمی نماید. بالا دارد، پایین دارد، گاهی تیره است و گاه روشن. اما مبحث مهم این است که این مسیر در تاریک ترین اعماق شب و در روشنای بلندترین قله روز، همواره زیباست. سختی ها و مشکلات هیچگاه خللی به ماهیت زیبای زندگی وارد نمی کنند. لحظات تلخ و شیرین زندگی، لبریز از بودن ماست و همین برای زیبا بودن کل مفهوم زندگی کافی ست.
روزهای تیره را می توان به مدد همین نگرش، با کمی چاشنی امید و صبر و تکاپو، روشن کرد و شیرینی های زندگی را با علم به گذرا بودن، می توان در همان لحظه با نهایت توان چشید.
در این بین، آثار مکتوب زیادی از زاویه نگاه های مختلف به این مورد پرداخته اند. عرفان، فلسفه، و دین در خیلی از نقاط به این تلاقی رسیده اند که زندگی، بزرگترین نعمت و دارایی ماست که با تمام نوساناتش در تمام لحظات زیباست.
یکی از آثار مکتوب در این مضمون، کتاب «دعایی برای بمانی» نوشته اسماعیل همتی است که در سال ۱۳۹۰ توسط انتشارات سمنگان در ۸۰ صفحه به چاپ رسیده است.
نویسنده در ابتدای کتاب اینگونه آورده است: «دعایی برای بمانی» دعای نویسنده است برای دختری روستایی به نام بمانی است تا بماند و شکست نخورد و ببرد و نمیرد و زندگی کند؛ تا جسم و جانش به خاطر معیارهای برخی از دیگرانِ پیرامونش، در بی حاصلی و بی محصولی نفرساید؛ تا جسم و جانش اگر مقرر است بفرساید، به منظور زندگی باشد و راه هایی که خود برای پیمودنشان انتخاب می کند.
قسمتی از کتاب
شب است و موقع خواب، بمانی پشت بام خانه شان، کنار لحاف پهن شده اش نشسته و نگاه به ایران خانه مش صادق و خود مش صادق دارد که چمباتمه زده و چشم به سیاهی دوردست دارد.
بمانی آهی می کشد و نگاه به لحاف پهن شده اش می اندازد. اما انگار هنوز خوابش نمی آید. نگاه به مادر پیرش می کند که سر جایش خوابیده و لبهایش به دعا می جنبند. هنوز نمی تواند بفهمد کی خواب است و کی بیدار. باردیگر نگاه به ایران خانه مش صادق می گرداند. رفته است. نگاهش را به روستا و بام ها و سیاهی بیابان می چرخاند، تبسمی به لب می آورد و خیره به جایی گم می نگرد. آنگاه خویش را به طرف تشکش می کشاند، دراز می کشد و چشم به ستاره ها می دوزد؛ ستاره های روشن و زیبا در شبی آرام. لبهای او هم شروع می کنند به جنبیدن. مشخص نیست دعا می خواند یا آرزوهایش را گریه می کند.
ستاره ها بر همه چیز شاهدند
ستاره ها سینه پر رازی دارند
ستاره ها راز کسی را افشا نمی کنند
ستاره ها هم گناه را دوست نمی دارند
ای ستاره ها که شاهد انتظار منید!
ای ستاره های دوستدار عصمت و پاکی
شما هم برای من دعا کنید
برای خوشبختی همه دختران منتظر این روستاها
که چشم به جاده های خاکی دارند
شما هم دعا کنید.
درباره نویسنده
همتی، شاعر و نمایشنامه نویس، زاده ۲۴ تیر ۱۳۳۴ در شهر سمنان است. او دارای فوق لیسانس کارگردانی نمایش، پژوهشگر و مدرس ادبیات دراماتیک در دانشگاه است. وی تابحال بیشتر از ۵۰ اثر شامل نمایشنامه، شعر و آثار پژوهشی و آموزشی در زمینه شاهنامه و ادبیات کهن و کودکان تألیف و منتشر نموده است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد شما هم در ستایش امید و زندگی دعا كنید