جاكومو لُنگی، ایران شناس ایتالیایی، خبر داد:
ترجمه پنجاه عنوان كتاب از ادبیات فارسی معاصر به ایتالیایی
به گزارش برتریها یكصدوهشتادمین نشست از سلسله جلسات پنجشنبه بامداد های مجله بخارا، به «جاكومو لُنگی» (Giacomo Longhi)، مترجم و ایران شناس ایتالیایی اختصاص داشت كه پنجشنبه ۲۸ آذر در بنیاد لاجوردی برگزار گردید.
او كه دانش آموخته ایران شناسی از دانشگاه ونیز است، دوره های آموزش زبان فارسی را در دانشگاه های شهید بهشتی تهران و فردوسی مشهد گذرانده است و ده سال تجربه سفر و زندگی در ایران و آشنایی با فرهنگ فارسی را دارد. او هم بر زبان فارسی مسلط است و هم عربی و برای ناشران ایتالیایی، كتاب هایی از ادبیات فارسی و عربی معاصر به ایتالیایی ترجمه می كند كه از میان ایرانی ها، می توان از مهسا محبعلی، محمد طلوعی، مهدی اسدزاده و مصطفی انصافی نام برد كه كتاب هایشان را به زبان مادری خود برگردانده است.
او اظهار داشت كه برای تحصیل، زبان عربی را در دانشگاه ونیز برگزیده و زبان دوم را هم فارسی برگزیده و دلیل آورد كه هیچ اطلاعی از این زبان شرقی نداشتم و دوست داشتم درباره آن بدانم. استادم، «دانیلا منگینی»، استاد زبان فارسی دانشگاه ونیز بود كه هنوز هم هست و تدریس می كند و آخرین كتابش، ترجمه «خسرو وشیرین» نظامی به ایتالیایی بود.
لنگی به زمینه های مشترك اجتماعی و سیاسی آثار فارسی و ایتالیایی هم اشاره نمود كه از جهت فرهنگی و انتقال مفاهیم كار سختی ندارم چون این دو كشور به لحاط ادبی و فرهنگی بسیار به هم نزدیك هستند. جالب است بدانید من برای ترجمه واژه «تعارف» كار چندان دشواری ندارم چون معادل آن در فرهنگ و زبان ایتالیایی وجود دارد.
درباره عربی خواندنش هم تجربه هایی جالب دارد و اظهار داشت كه من برای تكمیل مطالعاتم در زبان عربی هر سال به لبنان و سوریه می رفتم. اتفاقا تا یك سال پیش از جنگ هم در سوریه بودم و در شهر حلب عربی می خواندم اما به جهت تحولات سوریه و لبنان - كه بیشتر به این دو كشور می رفتم – حالا چند سالی می شود كه به آنجا نرفته ام.
این مترجم ایتالیایی از علاقه اش به ترجمه از ادبیات فارسی معاصر اظهار داشت كه با این وجود، ادبیات فارسی معاصر در ذهنم روشن بود. و «نگران نباش» اثر مهسا محبعلی اولین ترجمه ام بود. چونكه زنده یاد فلیچیتا فِرّارو كه در گذشته رایزن فرهنگی ایتالیا در ایران و مدیر و موسس انتشارات «سی وسه پل» ایتالیا بود، دنبال مترجم برای این كتاب می گشت كه این توفیق برای من بود. من در ترجمه آثار تلاش می كنم با نویسنده ایرانی در ارتباط باشم و جالب آنكه هم اكنون با چند نفر از آنها ازجمله مهسا محبعلی و محمد طلوعی دوستی هم پیدا كرده ام. هرچند معتقدم برای ترجمه باید مستقل بود و نباید چندان با مولف در تماس بود. خوشحالم كه این ترجمه و ترجمه های بعد در ایتالیا مورد استقبال قرار گرفت.
او به زمینه های مشترك اجتماعی و سیاسی آثار فارسی و ایتالیایی هم اشاره نمود كه از جهت فرهنگی و انتقال مفاهیم كار سختی ندارم چون این دو كشور به لحاط ادبی و فرهنگی بسیار به هم نزدیك هستند. جالب است بدانید من برای ترجمه واژه «تعارف» كار چندان دشواری ندارم چون معادل آن در فرهنگ و زبان ایتالیایی وجود دارد.
او از شناخت بیشتر دو كشور از یكدیگر، در سینما بیشتر از ادبیات گفت و اینكه ترجمه های متقابل توانسته ادبیات دو كشور را به مردم یكدیگر بشناساند. اتفاقی كه سبب شده تا از سال ۲۰۱۰ به این سو، سی كتاب از ادبیات فارسی معاصر ترجمه شده است درصورتی كه تا پیش از این، تنها بیست عنوان به ایتالیایی ترجمه شده بود. ناگفته نماند راه اندازی انتشارات سی وسه پل در سال ۲۰۱۰ هم بی تأثیر نبوده است اما پس از خانم فرّارو، كار نشر ادامه دارد.
جیاكومو لنگی وضعیت مطالعات ایران شناسی در ایتالیا را خوب ارزیابی كرد و اظهار داشت كه باآنكه تعداد دانشجویانی كه مشتاق خواندن زبان فارسی هستند كاهش یافته اما می توان به آینده امید داشت. همینطور اظهار داشت كه دانشگاه های رُم، ونیز، بولونیا، تورین، كالیاری و ناپل دارای سنت ایران شناسی در مراكز آكادمیك ایتالیا هستند.
او كه صراحتا گفت برای هر صفحه ترجمه هجده یورو دریافت می كند كه میانگین درآمد او بعنوان یك مترجم در ایتالیا به حدود هفتصد یورو می رسد، در انتها خاطرنشان كرد كه این روزها سرگرم ترجمه «سنگ صبور» اثر صادق چوبك و رمانی عربی از یك نویسنده مصری معاصر به ایتالیایی هست.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد ترجمه پنجاه عنوان كتاب از ادبیات فارسی معاصر به ایتالیایی