تبدیل زباله و پسماند به مواد با ارزش با کمک نانوکاتالیست ها
به گزارش برتریها، محققان در روشی جدید ضایعات مواد غذایی، میکروپلاستیک ها و لاستیک های قدیمی را به صورت موثر به مولکول های پرارزش مورد استفاده در داروها، کودها و بسته بندی های زیست تخریب پذیر تبدیل می کنند.
به گزارش برتریها به نقل از مهر، این پژوهش حاصل از یک همکاری بین المللی به رهبری دانشگاه RMIT استرالیا است و کاتالیست جدیدی با خصوصیت های چند منظوره و با کار آمدی بیشتر را معرفی می کند. این کاتالیست جدید، یک اسفنج سرامیکی بسیار متخلخل با اندازه میکرون که حاوی انواع مختلفی اجزای فعال ویژه است که واکنش های شیمیایی را تسریع می کنند. مولکول ها از راه منافذ بزرگ وارد اسفنج می شوند و در آنجا نخستین واکنش شیمیایی را انجام می دهند و سپس به منافذ کوچکتر می روند با کمک نانوذرات واکنش دوم را انجام دهند.
بیودیزل هم اکنون با استفاده از کاتالیست های محلول تولید می شود. آدام لی، پروفسور شیمی در دانشگاه RMIT می گوید: «بازیابی کاتالیست های محلول به منظور استفاده مجدد از محصول سوخت دشوار است و حضور آنها در سوخت، خوردگی قطعات موتور را تسریع می کند.»
لی می گوید: «کاتالیست جدید و جامد ما ارزان است، به سادگی قابل بازیابی از بیودیزل و استفاده مجدد است، به انرژی کمتری نیاز دارد و ضایعات کمتری برای تولید بیودیزل بوجود می آورد. همینطور شامل یک جزء تمیزکننده داخلی است که آلاینده های رایج را خنثی می کند. این به کاتالیست اجازه می دهد با روغن های کثیف روبرو شود و بدون احتیاج به تعویض برای مدت طولانی تری به کار خود ادامه دهد، که سبب صرفه جویی قابل توجهی در هزینه می شود.»
به گفته محققان، نتایج آزمایشگاهی نشان داده است که کاتالیزور جدید همینطور می تواند بازده تولید استرها – واسطه های شیمیایی کلیدی در ساخت عطرها، طعم دهنده ها و پلیمرها – را در مقایسه با کاتالیزورهای تک عملکردی معمولی دو برابر نماید. همینطور تقریبا ۱۰۰ برابر بیشتر از کاتالیزورهای معمولی متیل استرهای اسید چرب از مواد اولیه نفتی آلوده تولید می کند.
این کاتالیست چند منظوره مسیری کم هزینه و با فناوری پایین برای بازیافت کربن موجود در این ضایعات – از پوسته برنج و پوست های سبزیجات گرفته تا روغن های استفاده شده – و پیشروی بسمت اقتصاد سبز عرضه می دهد. کارن ویلسون، استاد کاتالیست در دانشگاه RMIT می گوید: اگر این کاتالیست نباشد، این زباله ها برای انتشار دی اکسید کربن در جو سوزانده می شوند، یا بدتر از آن، در زمینهای کشاورزی که گاز گلخانه ای مخرب تر متان را آزاد می کند، رها می شوند.
ویلسون اعتقاد دارد که این نوآوری این پتانسیل را دارد که کشاورزان و روستاها را با توانمند ساختن آنها برای تولید سوخت خود از فقر انرژی – وابستگی فعلی به سوخت های فسیلی – خارج کند.
در حال حاضر، سالانه مقادیر زیادی از زباله های کشاورزی، بخصوص از محصولات غلات، در کشورهای درحال توسعه سوزانده می شود که منجر به کیفیت پایین هوا، صدمه به سلامتی و تغییرات آب و هوایی می شود.
محققان هم اکنون درحال کار بر روی افزایش مقیاس تولید کاتالیست از مقیاس گرمی به مقیاس چند کیلوگرمی برای در دسترس قرار دادن آن به شکل تجاری، و ایجاد طیف وسیعی از کاتالیست های مشابه مناسب برای زباله های مختلفی مانند روغن پخت و پز، باگاس نیشکر و ضایعات سبزیجات هستند.
منبع: bartariha.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد تبدیل زباله و پسماند به مواد با ارزش با کمک نانوکاتالیست ها